op school
Blijf op de hoogte en volg Netty Lex
06 December 2014 | India, Rāmnagar
Het is een korte wandeling van de ashram naar de little stars school (lss). We ontwijken de koeien met hun uitwerpselen, de toeterende motorrijders, taxi's, fietstaxis en andere voetgangers. Er is zoveel te zien en steeds vragen we ons af wat veranderd is in de afgelopen 4 jaar.
Eén grote verandering is het nieuwe schoolgebouw van de LSS. Toen was er alleen het oude gebouw, nu heeft de school de ruim 800 leerlingen, verdeeld over 2 gebouwen. Vier jaar geleden konden we nog net zien dat het fundament werd gelegd met de vloer van de basement. Nu staat er een reuzegroot gebouw van vijf verdiepingen, de basement en het dakterras meegerekend.
We omhelzen Asha, de directrice van de school en even later leidt Pierre ons trots rond in het nieuwe gebouw. En trots met reden; hij heeft vanaf het begin de gesprekken gevoerd met de architect, de aannemers, de inkoop van alle bouwmaterialen verzorgd en toezicht op de bouw gehouden. Nu is bijna alles klaar en zien we de leerlingen in de volle klassen opspringen als we voorbij lopen, namasté, namasté. De leraren zullen niet blij zijn met bezoekers tijdens de lesuren.
Daarna gaan we terug naar de vertrouwde plek in de oude school waar wij opnieuw meelunchen; dal (linzen) met spinazie, naan (soort pannenkoekbrood) aardappels , rijst en curry saus, alles op een bord geserveerd, voor de gasten met een lepel, de anderen eten het met hun handen.
Aan tafel zitten behalve Asha en Pierre ook nog twee Amerikaanse vrijwilligers, studenten, die hier ruim een half jaar blijven. We bespreken met Asha wat we hier voor werk kunnen verrichten.
Asha vraagt Netty om de leraressen te assisteren in de klas en om kerstkaarten te maken en schrijven met de hostel girls. Er zijn hier twee soorten leerlingen; de externen, dat zijn de meesten, en een kleine groep internen, dat zijn de hostel girls. Het zijn ruim 20 meisjes die als wees hier zijn opgegroeid en door Asha geadopteerd. Voor hen is de school ook hun woonplek en thuis, ze blijven hier tot ongeveer 18 jaar. De jongsten zijn 4 jaar.
Op zaterdag ochtend begint Netty met haar taak in de klas. De kinderen van 6 jaar moeten sommen maken. In een klein lokaal met ongeveer 50 kinderen en twee onderwijzeressen loopt Netty langs de bankjes om te controleren of de uitkomst van de rekensom goed is opgeschreven. De twee andere onderwijzeressen doen hetzelfde, als ze niet druk in gesprek zijn met elkaar.
Daarna wordt Netty naar de directiekamer geroepen met de vraag vast een begin te maken met het maken van de kerstkaarten. De dag daarvoor hebben we in een winkel grote gekleurde vellen papier gekocht en die moeten nu op maat worden geknipt. Alle kleine sliertjes papier die overblijven mogen niet worden weggegooid - die kunnen weer gebruikt worden voor het versieren van de kerstboom. De godsdienst hier is Hindi maar een versierde kerstboom kan er ook nog wel bij.....
Lex zijn voorstel om een fotoboek te maken over de school valt in goede aarde. Het idee is om in boekvorm een presentatie te geven van de school met veel foto's, interviews, teksten van leerlingen en docenten. Op zaterdagochtend is de laatste kans om foto's te maken in de klassen want daarna beginnen de half term exams en daarbij zou een blanke, lange man met een fototoestel de rust teveel verstoren. Zaterdag is er les van 8 uur 's morgens tot 12.30 dus tijd genoeg om te fotograferen in de kleuterklas tot en met leerjaar 11. Eerst de leraar op zijn gemak stellen en daarna de leerlingen totdat de rust is weer gekeerd en de leerlingen naar de docent kijken en niet naar de fotograaf, zo lijkt het op de foto een heel normale schooldag.
Een foto is niet in de klas gemaakt maar van de schoolbel in de nieuwe school. De oude was kapot en het leek Netty een goed idee om zo een welluidend voorwerp aan de school te doneren. Dus de bel staat ook op de foto.
Helaas is de internetverbinding zeer traag, daarom lukt het niet om de foto's mee te sturen. Jullie zullen het moeten doen met deze woorden alleen.
Lex Hogenbosch
Eén grote verandering is het nieuwe schoolgebouw van de LSS. Toen was er alleen het oude gebouw, nu heeft de school de ruim 800 leerlingen, verdeeld over 2 gebouwen. Vier jaar geleden konden we nog net zien dat het fundament werd gelegd met de vloer van de basement. Nu staat er een reuzegroot gebouw van vijf verdiepingen, de basement en het dakterras meegerekend.
We omhelzen Asha, de directrice van de school en even later leidt Pierre ons trots rond in het nieuwe gebouw. En trots met reden; hij heeft vanaf het begin de gesprekken gevoerd met de architect, de aannemers, de inkoop van alle bouwmaterialen verzorgd en toezicht op de bouw gehouden. Nu is bijna alles klaar en zien we de leerlingen in de volle klassen opspringen als we voorbij lopen, namasté, namasté. De leraren zullen niet blij zijn met bezoekers tijdens de lesuren.
Daarna gaan we terug naar de vertrouwde plek in de oude school waar wij opnieuw meelunchen; dal (linzen) met spinazie, naan (soort pannenkoekbrood) aardappels , rijst en curry saus, alles op een bord geserveerd, voor de gasten met een lepel, de anderen eten het met hun handen.
Aan tafel zitten behalve Asha en Pierre ook nog twee Amerikaanse vrijwilligers, studenten, die hier ruim een half jaar blijven. We bespreken met Asha wat we hier voor werk kunnen verrichten.
Asha vraagt Netty om de leraressen te assisteren in de klas en om kerstkaarten te maken en schrijven met de hostel girls. Er zijn hier twee soorten leerlingen; de externen, dat zijn de meesten, en een kleine groep internen, dat zijn de hostel girls. Het zijn ruim 20 meisjes die als wees hier zijn opgegroeid en door Asha geadopteerd. Voor hen is de school ook hun woonplek en thuis, ze blijven hier tot ongeveer 18 jaar. De jongsten zijn 4 jaar.
Op zaterdag ochtend begint Netty met haar taak in de klas. De kinderen van 6 jaar moeten sommen maken. In een klein lokaal met ongeveer 50 kinderen en twee onderwijzeressen loopt Netty langs de bankjes om te controleren of de uitkomst van de rekensom goed is opgeschreven. De twee andere onderwijzeressen doen hetzelfde, als ze niet druk in gesprek zijn met elkaar.
Daarna wordt Netty naar de directiekamer geroepen met de vraag vast een begin te maken met het maken van de kerstkaarten. De dag daarvoor hebben we in een winkel grote gekleurde vellen papier gekocht en die moeten nu op maat worden geknipt. Alle kleine sliertjes papier die overblijven mogen niet worden weggegooid - die kunnen weer gebruikt worden voor het versieren van de kerstboom. De godsdienst hier is Hindi maar een versierde kerstboom kan er ook nog wel bij.....
Lex zijn voorstel om een fotoboek te maken over de school valt in goede aarde. Het idee is om in boekvorm een presentatie te geven van de school met veel foto's, interviews, teksten van leerlingen en docenten. Op zaterdagochtend is de laatste kans om foto's te maken in de klassen want daarna beginnen de half term exams en daarbij zou een blanke, lange man met een fototoestel de rust teveel verstoren. Zaterdag is er les van 8 uur 's morgens tot 12.30 dus tijd genoeg om te fotograferen in de kleuterklas tot en met leerjaar 11. Eerst de leraar op zijn gemak stellen en daarna de leerlingen totdat de rust is weer gekeerd en de leerlingen naar de docent kijken en niet naar de fotograaf, zo lijkt het op de foto een heel normale schooldag.
Een foto is niet in de klas gemaakt maar van de schoolbel in de nieuwe school. De oude was kapot en het leek Netty een goed idee om zo een welluidend voorwerp aan de school te doneren. Dus de bel staat ook op de foto.
Helaas is de internetverbinding zeer traag, daarom lukt het niet om de foto's mee te sturen. Jullie zullen het moeten doen met deze woorden alleen.
Lex Hogenbosch
-
06 December 2014 - 16:33
Gérard En Ine Penders:
Dag Netty en Lex,
wat geweldig om op deze manier met jullie mee te kunnen leven en als het ware bij jullie te zijn.
Maak het zo goed als mogelijk is en geniet.
We kijken uit naar de foto's.
In verbondenheid, Gérard en Ine -
06 December 2014 - 20:06
Femke Hogenbosch:
Hoi paps en mams,
Fijn om te lezen! Wat leuk om daar weer te zijn en de veranderingen te zien en goed dat jullie direct aan de slag kunnen. Zijn jullie al bij gekomen van de reis? Veel plezier en de groeten aan Pierre,liefs van ons!
-
06 December 2014 - 20:59
Pauline, Kees:
Hoi Netty en Lex,
Heerlijk om te lezen wat jullie weer aan het doen zijn!
Fijn dat jullie weer zoveel kunnen bijdrage!
Warme groet ,
Kees en Pauline -
07 December 2014 - 14:43
Co En Nel:
Met alle herinneringen vooraf en dan na zo'n reis moet het toch zeker geweldig zijn om in een vertrouwde omgeving terug te komen!
Geniet ervan en we vinden het fijn om jullie belevenissen te lezen!
Alle liefs,
Co en Nel
l -
08 December 2014 - 14:33
Gabriel:
Hoi Netty en Lex,
Wat leuk om jullie uitgebreide verslagen weer te kunnen lezen.
Fijn te vernemen dat jullie al zo snel weer aan de slag zijn gegaan.
Activiteiten genoeg, dus vooral er van genieten en lekker bezig mee zijn.
Ik zie uit naar het volgende bericht.
Liefs, Gabriel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
